Fiction Yaoi KISEIJUU- Shiniji x Shimada - [จำใจ]
fiction Yaoi
kiseijuu
nc - 13
Shimada x Shiniji
>>>[จองจำใจ]
by Yuhey
"ชินอิจิมีพวกฉันอยู่แถวนี่.." รูปร่างประหลาดที่มีเพียงตากับปากโดยอาศัยสิงร่างกายมนุษย์ แต่ผิดผลาดมาสิงที่มือของเด็กหนุ่มร่างสูงทำให้รูปร่างลักษณะเปลี่ยนไปตามที่สิงสู่
" ว่าไงนะมิกกี้มันอยู่ไหน.."
เด็กหนุ่มในชุดนักเรียนเสื้อตัวนอกสวมใส่สีฟ้ากระซิบเบาๆถามร่างปรสิตที่ยือร่างที่โผล่ามือแค่ตาลอดเสื้อเข้าไปอยู่ในช่วงบริเวณข้างๆต้นคอเพื่ออำพลางไม่ให้ใครเห็นในขณะที่เขา
" ชินอิจิ อิซุมิ "
เด็กหนุ่มผู้เคราะห์ร้าย (?) ที่ถูกเข้ามาพัวพันกับพวกปรสิตด้วยความบังเอิญ
" อยู่ระยะห่าง 10 เมตรไม่สิ..มันอยู่ตรงหน้าเราแล้ว"
มิกกี้
ปรสิตที่ชินอิจิเป็นคนตั้งชื่อให้เขาเนื่องจากคาว่ามิกกี้คือคำว่า มิกิ ในภาษาญี่ปุ่นที่แปลว่า ขวา
ร่างสูงโปร่งของเด็กหนุ่มเดินเข้ามาโดยที่สีหน้านั้นเรียบนิ่งเหมือนหุ่นไร้ชีวิต ด้วยหน้าตาที่ดูจัดได้ว่าหน้าตาดีเลยทีเดียวเลยไม่เป็นจุดสังเกต
" เจ้านั่นอย่างนั้นเหรอ.."
" จะเอายังไงดีล่ะมิกกี้."
ชินอิจิทำสีหน้าตื่นตระหนกวิตกกังวลของศัตรูใหม่ที่เป็นพิษภัยต่อมนุษย์เริ่มเข้ามาเยือนอีกครั้ง
"ใจเย็นก่อนชินอิจิ..ดูเหมือนเจ้านั่นยังไม่คิดประสงค์ร้ายอะไรกับการมาเยือนในครั้งนี้"
"จะให้ฉันใจเย็นได้ยังไงกันล่ะก็พวกของนายมันอันตรายทั้งนั้น"
ชินอิจิสวนขึ้นทันขวันในระหว่างที่สนทนากับเพื่อนปรสิตตัวน้อย
ได้อยู่ในสายตาของเขาทั้งหมดแล้วชานหนุ่มปริศนากลอกตามองมายังชินอิจิก่อนที่จะหันกลับไปโดยไม่สนใจอะไรแล้วแนะนำตัว
" ผม ชิมาดะ ยูอิโอะ " เขาตอบด้วน้ำเสียงเรียบนิ่งแล้วกลับไปนั่วโต๊ะตัวที่ว่างอยู่หลังสุดของห้องท่ามกลางเด้กนักเรียนม.ปลายชายหญิงที่นั่งอยู่กระจายกันตามโต๊ะ
พฤติกรรมกับอากัปกิริยาท่่าทางถูกจับตามองจากตนด้านหน้าอย่างไม่วางตาเพราะคิดเป็นนัยว่า
เจ้านั่นอาจจะจู่โจมอาละวาดตอนไหนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
เวลาในการเรียนการสอนในภาคเช้าดำเนินไปอย่างรวดเร็วจนถึงพักเที่ยง..
"นายคิดยังไงถึงมาที่นี่"
ชินอิจิทำสีหน้าเคร่งเครียดพูดเสียงแข็งกัดฟันกรอด
ตรงข้ามกับเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่แสดงอาการใดหรือสีหน้าใดๆออกมา
" ผมว่าไปคุยกันที่อื่นดีกว่าครับ.."
เด็กหนุ่มที่ส่วยสูงไล่เลียกับชินอิจิทรงผมซอยสั้นหน้าตาดี เดินเข้าไปในซอยตรอกที่ไม่มีใครเผ่นผล่านทำทีบอกให้ชินอิจิตามเขาไป
เจ้านั่นคิดอะไรอยู่กินแน่..
ท่าจะไม่ดีแล้วแหะสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้
"นี่มิกกี้..นายคิดว่าไไงเจ้านั่นมันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่"
ชินอิจิหันไปมองเพื่อนซี้ปรสิตที่เมือขวาโดยที่เดินตามชิมาดะไปอย่างระมัดระวัง
" ไม่รู้สิ" มิกกี้ตอบเขาแบบส่งๆ
"หมายความว่ายังไง"
เขาถามขึ้นมาอีกรอบ จ้องมือขวาของตัวเองนิ่ง
" หมายความว่าฉัน ...กำ...ลัง..จะ.หลับ"
สิ่งที่เป็นรูปทรงสิ่งมีชีวิตที่มีแค่ตากับปากค่อยๆกลับสูสภาพมือคนปกติอย่างรวดเร็ว
" เฮ้..เดี๋ยวสิเฮ้ยมิกกี้ๆๆๆๆ"
ชินอิจิเขย่ามือปลูกปรสิตที่สิงมือขวาของเขาให้ตื่นขึ้นแล้วอุทานอย่างหัวเสียในใจ
ทำไมต้องเป็นตอนนี้ด้วยฟระ!!!
ชินอิจิที่เริ่มคิดวิตกตลอดใจเนื้ออยู่ไม่เป็นสุขอยู่ตลอดเวลาเขาคิดแล้วคิดอีกว่าคราวนี้เจ้าพวกปรสิตที่เหยียบย่ำและแฝงตัวเข้ามาในโรงเรียนคราวนี้จะมาไม้ไหน
หรือเผลออาจจะแอบจับนักเรียนภายในห้องจับกินไปกี่คนแล้ว
พอคิดได้อย่านั้นแล้วเมื่อหลังจากที่ชินอิจิทำธุระของตัวเองเสร็จแล้วก็รีบตรงไปหา เด็กหนุ่มที่ชื่อ ชิมาดะ ยูอิโอะ ทันที
ภายในตรอกซอยข้างโรงยิม
บรรยากาศที่ชวนมิพิรุธและปริสนาที่ค้างคาใจอยู่โดยเฉพาะชินอิจิตรงข้ามกับคนที่อยู่ตรงหน้ากลับทำหน้านิ่งไม่ไหวติงเหมือนคนไม่่มีชีวิตจิตใจเหมือนคนปกติทั่วไป
ช่วงอึดใจเดียวสายลมที่พัดผ่านไปเมื่อชินอิจิเห็นว่าอีกฝ่ายนัดมาโดยไม่ปริปากพูดอะไรสักคำจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นเสียเอง
" นายต้องการอะไร."
"ทำไมนายถึงมาทีีี่นี่"
ชินจิกัดฟันกรอดข่มเสียงแข็งอย่างกักเก็บอารมณ์โกรธ
"หึ.."
ชิมาดะกระตุกยิ้มน้อยๆออกมา
"ตอนนี้ผมไม่ต้องการที่จะทเลาะวิวาทกับใครผมแค่อยากจะมาเรียนรู้และใช้ชีวิตกับมนุษย์และอีกอย่างสบายใจได้ผมไม่ได้คิดที่จะกินใครอยู่แล้ว"
เมื่อคำตอบกระจ่างแต่ความคุกรุ่นยังไม่หายไปจากหัวสมองชินอิจิจ้องชิมาดะแล้วข่มเสียงพูดเสียงเย็นไปอีกว่า
"ทามิยะ เรียวโกะ เป็นคนสั่งแกมาใช่ไหม.."
ชินอิจิจ้องตาเขานิ่ง
" แต่ตอนนี้เธอไม่ได้ใช้ชื่อนั้น"
ชิมาดะยังตอบเสียงเรียบทำตัวสบายๆกับที่ใครบางคนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
"นายคิดยังไงถึงมาที่นี่"
ชินอิจิทำสีหน้าเคร่งเครียดพูดเสียงแข็งกัดฟันกรอด
ตรงข้ามกับเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่แสดงอาการใดหรือสีหน้าใดๆออกมา
" ผมว่าไปคุยกันที่อื่นดีกว่าครับ.."
เด็กหนุ่มที่ส่วยสูงไล่เลียกับชินอิจิทรงผมซอยสั้นหน้าตาดี เดินเข้าไปในซอยตรอกที่ไม่มีใครเผ่นผล่านทำทีบอกให้ชินอิจิตามเขาไป
เจ้านั่นคิดอะไรอยู่กินแน่..
ท่าจะไม่ดีแล้วแหะสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้
"นี่มิกกี้..นายคิดว่าไไงเจ้านั่นมันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่"
ชินอิจิหันไปมองเพื่อนซี้ปรสิตที่เมือขวาโดยที่เดินตามชิมาดะไปอย่างระมัดระวัง
"แกออกไปจากที่นี่ซะไม่ว่าแกจะทำตัวหรือจะแสร้งทำตัวเป็นมนุษย์ขนาดไหน ปรสิตก็คือปรสิต !!!!"
ชินอิจอตะเบ็งเสียงระเบิดความโกรธออกมาเชิงเป็นการขับไล่
"ดูเหมือนว่าผมต้องใช้กำลังสินะ.."
"เมื่อคุณไม่เชื่อผม.."
"ผมก็จะทำให้คุณเชื่อผมในแบบของผม"
ชิมาดะเดินเข้ามาหาชินอิจิ
ส่วนชินอิจิเตรียมตั้งการ์ดเอาไว้และบ่นในใจออกมา
บ้าเอ้ย!!ทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วยฟระในสถานการณ์แบบนี้เราสู้มันไม่ได้แน่แล้วอีกอย่างเจ้ามิกกี้ก็หลับด้วยบ้าเอ้ย!!!บัดซบ
"จ๊วบ.."
ริมฝีปากสัมผัสอบอุ่นประทับลงมาลิ้นเสือชมพูอมแดงระรือสอดผ่านช่องปากเข้ามา
ชินอิจิเบิกตาโพล้งชนิดว่าทำอะไรไม่ถ฿งตั้งตัวไม่ทันขยับตัวไม่ได้ได้แต่ยืนแข็งทื่อก่อนที่จะได้สติผลักคนตรงหน้าออก
แต่...
ด้วยความที่ว่าชิมาดะจับคอเสื้อเขาลงมาด้วยทำให้พวกเขาทั้งสอง
แม้แต่คนตาบอดก็ยังเดาได้
ชินอิจิขึ้นคร่อมชิมาดะอยู่..
ทำให้ชินอิจิต้องจำใจอยู่ในสภาพนี้สักพัก
และจู่ชินอิจิเกิดความรู้สึกหนึ่งในห้วงก้นบึ้งของหัวใจ
ถ้าอยูในสภาพแบบนี้ก็ดีเหมือนกันความรู้รสจูบที่ได้รับมันพัดกระหน่่ำเข้าไปในจิตใจ ชินอิถอนจูบออกมาก่อนที่จะใช้ริมฝีปากอุ่นๆไปสัมผัสอยูที่ต้องคอของอีกฝ่ายลมหายใจร้อนเป่ารดคอทำเอาคนที่อยูเบื้องล่างรู่สึกจั๊กจี้
" รู้สึกจักจี้จังนะครับ.."
เพียงแค่คำพูดเพียงคำเดียวทำให้ชินอิจิหลุดออกจากภวังค์แห่งความตัณหา
ก่อนที่จะรู้สึกตัวว่าตัวเองทำอะไรลงไป
สภาพคนตรงหน้าถูกเขาคร่่อมร่างเอาไว้คอเสื้อข้างหนึ่งถูกเปิดออก มีรอยจ้ำสีม่วงและแนา่นอนว่าเจ้าของฝีมือคนทำก็คือเขา
" จะจะจะ เจ้าบ้า!!!!"
"ผัวะ!!!"
ชินอิจิน่าแดงก่ำลุกพรวดขึ่นมาแล้วทิ้งมัดฉาบเข้าที่แก้มข้างซ้ายของชิมาดะก่อนไปฉาดหนึ่งพร้อมวิ่งหนีออกมา
บ้าจริงทำไมเราถึงได้ทำแบบนั้น
บ้าจริง
บ้าเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
ชินอิจิตะโกนกู่ร้องในใจ
" ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกัน...ทำไมถึงไม่เคยรู้จักทำไมอุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้นทำไมนะ"
ชิมาดะตะกายลุกขึ้นมาเอามือจัดหน้าที่ขึ้นสีแดงระรือของตน
"ทำไมอะไรกันทำไมการเต้นของหัวใจ
ถึงผิดปกติมันเ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ อาการ
แบบนี้เขาเรียกว่าอะไรกันนะ"
THE END
// ถึงชิมาดะจะตายแล้วแต่ข้าน้อยก็ยังจิ้นอยู่ดี คึคึ
ดูไปดูมาชิมาดะก็น่ารักนะในความคิดของ จขบ เอง
happy new year 2015 เน้อ~~~
ด้วยรักปาท่องโก๋
By yuhey
ความคิดเห็น